Instytucje szkolnictwa wyzszego
Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego
Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego zajmuje się sprawami studentów, uczelni i naukowców. Prowadzi politykę państwa w obszarze nauki oraz szkolnictwa wyższego. Przygotowuje strategiczne rozwiązania, dba o wdrażanie programów i funduszy unijnych. Wspiera rozwój polskich uczelni, instytutów badawczych i instytutów naukowych PAN. Odpowiada za sprawy środowiska akademickiego – studentów, doktorantów i naukowców. Dba o innowacyjny rozwój polskiej nauki i jej aktywną współpracę z gospodarką. Poprzez programy i inicjatywy wspiera naukowców w dążeniu do doskonałości naukowej, rozwoju karier i prowadzenia nowatorskich badań.
Rada Główna Nauki i Szkolnictwa Wyższego
Rada Główna Nauki i Szkolnictwa Wyższego jest instytucją przedstawicielską środowiska szkolnictwa wyższego i nauki. Działa na podstawie i w granicach prawa, w szczególności na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. 2018 poz.1668, 2024 i 2445 oraz z 2019 r. poz. 276) i ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1669) Organizację i sposób działania Rady, jej organy oraz ich kompetencje określa statut uchwalony przez Radę na posiedzeniu plenarnym. Rada w swoich pracach kieruje się zasadą rzetelności, bezstronności i przejrzystości. Współdziała z organami władzy publicznej w zakresie polityki naukowej państwa. Rada wyraża z własnej inicjatywy opinie w sprawach dotyczących szkolnictwa wyższego, nauki, kultury i oświaty; może również zwracać się w tych sprawach do organów władzy publicznej, jednostek naukowych i uczelni, w tym o udzielenie wyjaśnień i informacji, zawiadamiając o tym ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i ministra właściwego do spraw nauki oraz innych ministrów.
Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich
Konferencję Rektorów Akademickich Szkół Polskich (KRASP) utworzyły polskie szkoły wyższe posiadające uprawnienia do nadawania stopnia doktora w co najmniej jednej dyscyplinie. KRASP jest instytucją przedstawicielską środowiska szkolnictwa wyższego i nauki w rozumieniu Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Rektorzy zrzeszeni w KRASP mogą działać w ramach konferencji rektorów poszczególnych typów uczelni. Członkami KRASP są – obok uczelni publicznych – także akademickie uczelnie niepubliczne, a uczelnie nieakademickie (zawodowe) uprawnione do prowadzenia studiów magisterskich mogą ubiegać się o status uczelni stowarzyszonej. Konferencje zrzeszające uczelnie zawodowe mogą uzyskać status konferencji stowarzyszonej. Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich została powołana 7 czerwca 1997 r. przez rektorów 73 szkół wyższych – członków działających wówczas konferencji rektorów poszczególnych typów uczelni. Obecnie Konferencję tworzą rektorzy 110 szkół wyższych, w tym 10 uczelni niepublicznych. Ponadto, 8 szkół ma status uczelni stowarzyszonych.
Polska Komisja Akredytacyjna
Polska Komisja Akredytacyjna (PKA) została powołana jako Państwowa Komisja Akredytacyjna 1 stycznia 2002 r. na podstawie art. 38 ust. 1 – znowelizowanej 20 lipca 2001 r. – ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385, z późn. zm.).
Polska Komisja Akredytacyjna jest instytucją działającą niezależnie na rzecz doskonalenia jakości kształcenia. W swoich pracach kieruje się zasadą rzetelności, bezstronności i przejrzystości oraz dążeniem do wyrównywania udziału kobiet i mężczyzn w jej pracach. Z chwilą jej utworzenia, objęła swą działalnością wszystkie uczelnie publiczne i niepubliczne, zarówno utworzone na podstawie ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych, jak i działające na podstawie ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym.